ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ မွတ္မွတ္ရရ ဒုတိယအလြဲေလးကေတာ့ ေကာလိပ္တက္ရင္း
နဲ႔ ႀကံဳခဲ့ရတာပါ..ရွက္ျခင္းရဲ႕ အရသာကိုပထမဆံုးခံစားဖူးတာဆိုရင္လည္း
မမွားပါဘူး...။
အဲဒီတုန္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာလိပ္ေက်ာင္းေတြစတက္ရမယ့္ အခ်ိန္ေပါ့။
ကၽြန္ေတာ္က ပဲခူး အ.ထ.က(၃) က ၁၀တန္း ေအာင္ခဲ့တာဆိုေတာ့ကြန္ပ်ဴ
တာေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ေတာင္ငူကိုသြားရပါတယ္။
ပဲခူးတုိင္းတစ္တုိင္းလံုးကိုကုိယ္စားျပဳၿပီးေတာင္ငူၿမိဳ႕သစ္ေလးမွာကြန္ပ်ဴတာ
ေကာလိပ္ကတည္ရွိတာပါ။ အခုေတာ့ ျပည္ၿမိဳ႕မွာအသစ္ထပ္ဖြင့္လိုက္ၿပီလို႔
ၾကားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ရယ္၊ ကၽြန္ေတာ့္ မိဘေတြရယ္၊ ေသတၱာ၊ ေစာင္၊ ေခါင္းအံုး၊ ျခင္
ေထာင္ အကုန္ပါပါတယ္။ ညရထားကို စီးသြားၾကတာပါ။ကၽြန္ေတာ့္အတြက္
ေတာ့္ ပထမဆံုးတကၠသိုလ္ခရီးေပါ့၊ ရထားစီးရတာ ပဲခူးကေန ေတာင္ငူကို
၅နာရီေလာက္ၾကာပါတယ္၊ရထားေပၚမွာလည္းအိပ္လို႔မေပ်ာ္ပါဘူး၊ဟုိဘက္
လွည့္လိုက္ ဒီဘက္လွည့္လုိက္နဲ႔ ငိုက္ျမည္းရင္းပဲလုိက္ပါလာခဲ့တာပါ။မနက္
၄ နာရီေလာက္မွာေတာင္ငူကိုေရာက္ပါတယ္၊သြားတာကေဆာင္းတြင္းႀကီး
ဆိုေတာ့ ေအးလိုက္တာမွ ခုိက္ခိုက္တုန္ေနတာပါပဲ၊ရထားေပၚမွာကတည္း
ကေစာင္ၿခံဳၿပီး ေကြးလာတာပါ။ ေတာင္ငူဘူတာေရာက္ေတာ့လည္းၿမိဳ႕သစ္
သြားမယ့္ ကားကမထြက္ေသးပါဘူး။အဲဒါနဲ႔ဘူတာထဲကထုိင္ခံုေပၚမွာမိသား
စုတစ္ေတြ ေစာင္ၿခံဳကိုယ္စီနဲ႔ ထုိင္ၿပီးေမွးငိုက္ေနၾကပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ကၽြန္ေတာ္အိမ္သာသြားခ်င္လာပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ့္မိဘေတြ
ကို ေျပာၿပီး ဘူတာထဲမွာရွိတဲ့ အိမ္သာကို တစ္ေယာက္တည္းထြက္လာခဲ့ပါ
တယ္။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ေယာက္်ားေလးတက္တဲ့အိမ္သာဘက္မွာလူျပည့္ေန
ပါတယ္၊ကၽြန္ေတာ္၁၀မိနစ္ေလာက္ထပ္ေစာင့္ပါေသးတယ္၊ဒါေပမယ့္လည္း
မအားပါဘူး။ အဲဒါနဲ႔ မိန္းခေလးအိမ္သာဘက္ကိုၾကည့္လုိက္ေတာ့လူကတစ္
ေယာက္ေတာင ္မရွိပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မေအာင့္ႏုိင္ေတာ့တာနဲ႔ မိန္းခ
ေလး အိမ္သာဘက္က လြတ္ေနတဲ့ အစြန္ဆံုး အိမ္သာထဲ၀င္လုိက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္သာတက္ေနတုန္းမွာပဲ အျပင္က မိန္းမအသံ တစ္သံႏွစ္သံ
စၾကားရပါတယ္။ အဲဒီအထိလည္း ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမျဖစ္ေသး ပါဘူး။ ကၽြန္
ေတာ္ အျပင္ထြက္မယ့္ အခ်ိန္ေရာက္ခါနီးမွ အသံဗလံ မ်ိဳးစံုၾကားရၿပီး ကၽြန္
ေတာ္တက္ေနတဲ့ အိမ္သာ တံခါးကိုလည္း လာထုပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္က်မွ
ကၽြန္ေတာ္ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေအာင္ တုန္လႈပ္မိတာပါ။ အဲဒါနဲ႔လူမ်ားစဲသြား
မလားဆိုၿပီး ခဏေလာက္ဆက္ေစာင့္ေနမိပါတယ္၊ လူကမစဲတဲ့အျပင္ပိုလို႔
ေတာင္ဆုိးလာေသးပါတယ္၊ အိမ္သာတံခါးကို ထုရံုတင္မကပါဘူး၊ပါးစပ္က
လည္း မြစိတက္ေနေအာင္ ေျပာပါေသးတယ္။"အထဲကေကာင္မ မၿပီးေသး
ဘူးလား၊ နင့္ x0x0x0x0x0x0x0x0x0x0x0x ဒီေလာက္ေတာင္ၾကာေနရ
တာလား၊ ျမန္ျမန္ထြက္ပါေတာ့လား၊ကိုယ့္x0x0xx0ပုိင္တဲ့အိမ္သာမ်ားမွတ္
ေနသလား"နဲ႔ေျပာတာမွ စံုေနတာပါပဲ။ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာလုပ္ရမွန္းမသိ
ေတာ့ပါဘူး။ ၾကာလာေလေလ အျပင္ကတံခါးကိုထုတဲ့အသံမ်ားမ်ားလာၿပီး
ေျပာတာေတြကလည္း ပိုပိုဆိုးလာပါတယ္။အဲဒီတုန္းကခံစားရတဲ့ခံစားမႈကို
ေနာက္ တစ္ႀကိမ္ျပန္ မခံစား ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္
လည္း ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုၿပီးအားတင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တံခါးခ်က္ကို
အသာေလး ျဖဳတ္လိုက္ ပါတယ္၊ ၿပီးတာနဲ႔ ကိုယ္ကို အရွိန္ယ ူလိုက္ၿပီး ဖြင့္
လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း အားကုန္ ေျပးထြက္ခဲ့ပါပဲ၊ အဲဒါေတာင္မ ွစကားတစ္
ခြန္းကို ၾကားျဖစ္ေအာင္ ၾကားလုိက ္ပါေသးတယ္။ သူတုိ႔ ေျပာခဲ့တဲ့ စကား
တစ္ခြန္းကေတာ့ "အဲ...ေကာင္ေလးေတာ့" တဲ့၊ ေတာင္ငူလိုေဆာင္းတြင္း
ႀကီးခုိက္ခုိက္တုန္ေအာင္ခ်မ္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ့္မွာေခၽြးသံတစ္ရႊဲရႊဲ
နဲ႔ေပါ့။ ထုိင္ခံုကိုျပန္ေရာက္ေတာ့ အေမက ေမးပါတယ္ ငါ့သားဘာျဖစ္လာ
တာလဲတဲ့။ ကၽြန္ေတာ္လည္းဘာမွျပန္ေျဖမေနေတာ့ပဲတစ္ကုိယ္လံုးကိုသာ
ေစာင္ၿခံဳထဲ၀ွက္ထားခဲ့တာပါ၊ ရွက္လြန္းလို႔ပါခင္ဗ်ာ။
ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီလိုလည္း ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္ရာ ကိုယ္လုပ္လို႔ ရွက္စရာေကာင္း
ေအာင္ လြဲခဲ့ဖူးပါတယ္....
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
0 comments:
Post a Comment